Ze nemen een tang en nog voor je er erg in hebt klemmen ze de uiteinden, de bek van de tang, om een tand van je en trekken die tand er in één haal uit, je bloedt, maar dat lijkt ze niets te kunnen schelen, soms is het nodig om met grof geweld, zeggen ze, en: meteen in de kiem smoren zoiets, ze nemen diezelfde tang en zetten de uiteinden, de bek zogezegd, om een oogbal van je en trekken, met een heel ander type schwung, je oog uit je oogkas, ze leggen uit: bij een oog, dat een veel wekere consistentie heeft dan een tand, moet de tang met tact áchter de oogbal worden gehaakt zodat die er zo ongeschonden mogelijk uit getrokken kan worden en niet – beginnersfout – tot moes verdrukt wordt in de bek van de tang. Ze nemen diezelfde tang en zetten de bek ervan, de uitlopers zeg maar, op je ziel en trekken je ziel eruit, met hetzelfde type behendigheid waarmee je oog eruit getrokken werd, in jouw geval moeten we de uitlopers van de bek van de tang áchter je ziel haken, jouw ziel heeft een nogal weke consistentie, zeggen ze, je ziel wordt anders tot moes verdrukt in de bek van de tang, en ze houden, al pratende, je lillende, natte ziel omhoog, als om een en ander te demonstreren.